Στην επιστημονική κοινότητα, όλοι συμφωνούν για τα οφέλη του ωμού ελαιολάδου, ως στοιχείο φινιρίσματος για γεύματα, στις σαλάτες, στα μαγειρεμένα λαχανικά ή ως γευστικό στοιχείο αναμεμειγμένο με αρωματικά βότανα, φρούτα, ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα λαχανικά, δημιουργώντας συνδυασμούς που γίνονται αυθεντικές εμπειρίες. Η χρήση του ως ωμό μπορεί επίσης να είναι μέρος συνταγών με σέικ, χυμούς και smoothies.
Ωστόσο, όταν κάποιος ρωτά για τη χρήση του ελαιολάδου για μαγείρεμα ή τηγάνισμα, υπάρχουν πολλαπλές απαντήσεις.
Αφού μάθουμε για τους διάφορους τύπους ελαιολάδου και τις διάφορες ιδιότητες που μπορούν να αναγνωριστούν κατά τη διάρκεια μιας γευσιγνωσίας, προτείνουμε μερικούς συνδυασμούς για το πώς να προσαρμόσετε κάθε είδος ελαιολάδου σε ένα συγκεκριμένο είδος πιάτου.
Αρωματικά και πικάντικα πιάτα: πιο φρουτώδη έλαια από ώριμες ελιές.
Πικρά πιάτα: Ισορροπήστε με άγουρα και πικάντικα ελαιόλαδα, που προέρχονται από μια πιο πράσινη καλλιέργεια.
Όξινα Πιάτα: Πιο γλυκά λάδια για εξισορρόπηση της οξύτητας στον ουρανίσκο.
Πιάτα με πιο απαλή γεύση – Βραστά ψάρια, ζυμαρικά και σάλτσες: Πράσινο φρουτώδες ελαιόλαδο(πικρό και πικάντικο).
Πιάτα ενδιάμεσης γεύσης – Λευκά κρέατα, ριζότο και λαχανικά: ελαιόλαδο διαφοροποιημένο μέτρια φρουτώδες και με επίγευση αμυγδάλου.
Πιο έντονα πιάτα – Πίτσες, ψητά κρέατα, καπνιστά και θαλασσινά: ένα ήπιο σε γεύση ελαιόλαδο λιγότερο πικρό και πικάντικο.
Τυριά και σαλάτες: ελαιόλαδο απαλό και φρουτώδες πράσινο.
